Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι το γυαλί που έσπασε, ουσιαστικά έγινε αυτό που δεν ήθελε κανείς να συμβεί και «ξαφνικά» όλοι ήλθαν πρόσωπο με πρόσωπο με την πολυ σκληρή πραγματικότητα.
Θα ήθελα να πιάσω τους πολιτικούς έναν έναν και να τους πώ «πώς κάνατε έτσι την χώρα μου;».
Οι πολιτικοί μιλάνε για θυσίες, να κάνει όλος ο Ελληνικός Λαός θυσίες, μα ΠΩΣ; Αφού δεν έχουμε άμεση Δημοκρατία. Εμείς έπρεπε τόσα χρόνια να σας ψηφίζουμε και εσείς να μας κυβερνάτε, ουσιαστικά όλα αυτά που ζούμε τώρα είναι δικό σας έργο, γιατί να τα πληρώσουμε εμείς;
Έπειτα, δεν είναι μόνο το οικονομικό, σε πολιτικό επίπεδο τα έχουνε κάνει σκατά. Έχουνε αποτύχει ΠΑΝΤΟΥ. Αυτό που μας σώζει είναι το οτι είμαστε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ, κατα τ' άλλα δεν έχουμε ούτε έναν σὐμμαχο, οι περισσότεροι έχουν χάσει τόσο πολύ την εμπιστοσύνη τους στην Ελλάδα ωστε θα ήθελαν να έχουν για συμμάχους μόνον τους Σκοπιανούς, τους Τούρκους, τους Αλβανούς. Δεν έχω τίπτα με τους γείτονες, απλώς τους αναγνωρίζω ένα προβάδισμα στην σύναψη συμμαχιών και αναρωτιέμαι, εμείς ΓΙΑΤΙ δεν το καταφέραμε τόσα χρόνια.
Τί ερασιτέχνες, τί ερασιτέχνες! Ξέρω τόσους έξυπνους Έλληνες, ξέρω τόσους εργατικούς, τίμιους Έλληνες οι οποίοι ουσιαστικά δεν έχουν ούτε μια ευκαιρία στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι καλοί Έλληνες δεν θα αποκτήσουν ποτέ μια καλή δουλειά, τις καλές δουλειές τις έχουνε πάρει κάτι γελοίοι τύποι σαν τον Ψωμιάδη, ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εξουσιομανής, πάσχει από το σύνδρομο «Ξανθόπουλος» (δηλ. φτωχός, αυτοδημιούργητος) αλλα τόσο μαφιόζος ωστε η Κόζα Νόστρα είναι μπροστά του ένα τίποτα.